Gemeenten schieten tekort in het ondersteunen van hun eigen mensen. Medewerkers die tijdens hun werk te maken krijgen met agressie, intimidatie of geweld, blijven vaak zonder passende hulp achter. Vooral bij BOA’s en loketmedewerkers is de kans op traumatische ervaringen groot. Toch bieden gemeenten zelden georganiseerde structurele traumazorg aan. Die afwezigheid schaadt niet alleen het welzijn van hun personeel, maar ook de continuïteit van hun dienstverlening.

Agressie en beledigingen zijn dagelijkse kost

In het dagelijks werk van BOA’s en baliepersoneel komt veel druk kijken. Denk aan denigrerende opmerkingen, manipulatief gedrag, verbale agressie of zelfs fysieke bedreigingen. Veel mensen vinden dit inmiddels ‘normaal’. Beledigingen als "playmobielpolitie" of "mislukte agent" maken deel uit van een stroom van vernedering en disrespect die medewerkers diep raakt. Hoewel BOA’s leren omgaan met deze weerstand, maakt herhaald grensoverschrijdend gedrag vaak diepe indruk. Zonder goede opvang kan dit leiden tot langdurige psychische klachten, posttraumatische stress (PTSS) of zelfs uitval. Ook opeenstapelende ervaringen leiden op termijn in een aantal gevallen tot PTSS. Er hoeft dus geen eenmalige ernstig incident te zijn geweest.

Gemeenten laten noodzakelijke hulp liggen

Veel gemeenten nemen geen verantwoordelijkheid voor traumahulp. Ze wachten af, erkennen de ernst onvoldoende of schuiven de zorg af op de werknemer zelf. Ondertussen blijven klachten zich verder opstapelen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat PTSS veel voorkomt bij gemeentelijk frontlijnpersoneel. Toch blijft gerichte ondersteuning vaak uit.

Zodra medewerkers uitvallen, stijgen de maatschappelijke kosten. Denk aan langdurig verzuim, verminderde inzetbaarheid en het verlies van ervaren krachten. Zo betalen gemeenten uiteindelijk de prijs voor hun eigen passiviteit.

Herstel begint bij erkenning

Om hun mensen gezond en inzetbaar te houden, moeten gemeenten mentale klachten van medewerkers serieus nemen. Dat betekent: signaleren, erkennen en snel passende hulp bieden. Niet pas wanneer iemand uitvalt, maar juist daarvoor. Vroege begeleiding voorkomt erger en verkleint de kans op langdurig verzuim. Elke gemeente heeft de verantwoordelijkheid om medewerkers te beschermen tegen de mentale gevolgen van hun werk. Dat lukt alleen door traumazorg structureel onderdeel te maken van het personeelsbeleid. Een jaarlijkse PTSS-controle is belangrijk om personeel te screenen op onderliggende PTSS-klachten. Mensen hebben grote aanpassingsmogelijkheden, maar uiteindelijk is dat niet houdbaar, met lang verzuim als gevolg.